Γιατί ένα νέο κάλεσμα του ΕΠΑΜ στις δυνάμεις που λένε ότι τάσσονται ενάντια στα μνημόνια;

Του Δημήτρη Καζάκη

Το κάλεσμα απευθύνεται όχι μόνο σε ηγεσίες, αλλά και στη βάση. Δεν υπάρχει κανενός είδους αυταπάτη ότι αυτή την φορά οι ηγεσίες θα ανταποκριθούν. Δεν κάνουμε καλέσματα για να τα χρησιμοποιήσουμε ως άλλοθι δικής μας απραξίας, όπως το κάνουν όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την δική τους απροστάτευση με την γνωστή γλυκανάλατη εποδό: μα γιατί δεν ενώνεται η αριστερά; Μα γιατί δεν ενώνονται οι πατριωτικές δυνάμεις; Αν περιμέναμε πώς και πότε θα απαντήσουν οι εκάστοτε ηγεσίες, τότε φέξε μου και γλίστρησα.
 
Το ΕΠΑΜ ριζώνει μέρα με τη μέρα όλο και πιο βαθιά στην ελληνική κοινωνία, μέσα στον ίδιο τον λαό. Είναι το φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. Καμιά άλλη οργάνωση δεν έχει την οργανωτικότητα και τη αυξανώμενη δύναμη του ΕΠΑΜ. Κάθε μέρα, κερδίζουμε πόντο-πόντο την καρδιά και το νου του λαού.
 
Όποιος μας γνωρίσει κερδίθηκε για πάντα με τα προτάγματα και τη λογική του ΕΠΑΜ. Γι' αυτό και υπάρχει μια "ανίερη συμμαχία" που νομίζει ότι μπορεί να παριστάνει ότι το ΕΠΑΜ δεν υπάρχει. Αλλά δεν θα τους περάσει. Τα μέλη και οι φίλοι του ΕΠΑΜ πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Κι επειδή αυτό που τους κερδίζει δεν είναι μια ιδεολογία, αλλά η συνείδησή τους που επαναστατεί και τους κάνει να βγουν μπροστά για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, το δίκιο, την ελευθερία και την πατρίδα τους, δεν λουφάζουν περιμένοντας την ψήφο. Γίνονται απόστολοι της ιδέας και της πράξης του γενικού ξεσηκωμού. Κι από τέτοιους αποστόλους δεν γλύτωσε ποτέ κανένα καθεστώς τυρανίας. Ότι κι αν έκανε. Ότι μέτρα κι αν πήρε για να περισωθεί.
 
Καμιά άλλη κοινωνικοπολιτική δύναμη δεν μπόρεσε ποτέ στην ιστορία να γεννηθεί από το μηδέν και να στεριωθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς "πλάτες", χωρίς κληροδοτήματα. Δεν περιμένουμε λοιπόν κανέναν και καμιά ηγεσία να προβεί στο αυτονόητο.
 
Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας όπως και να έχει. Θα ενώσουμε το λαό στη βάση των δικών του άμεσων εθνικοαπελευθερωτικών και κοινωνικών αιτημάτων. Δουλεύουμε όσο κανείς άλλος για την κοινωνική ανατροπή. Ανοίγουμε δρόμους εκεί που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να κάνει.
 
Έχουμε οικοδομήσει και οικοδομούμε σχέσεις με τον απλό κόσμο της δουλειάς, όσο κανείς άλλος στην πρόσφατη ιστορία του τόπου. Δεν περιμένουμε λοιπόν από κομματικούς γραφειοκράτες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ότι κι αν λένε, ότι κι αν πρεσβεύουν.
 
Ξέρουμε πολύ καλά ότι αμέσως επόμενο διάστημα κανένας κομματικός μηχανισμός δεν θα αντέξει την αφόρητη πίεση της κοινωνίας και των εξελίξεων. Εμείς όμως προετοιμαζόμαστε γι' αυτές. Ξέρουμε πώς να τις αντιπαλαίψουμε και ταυτόχρονα πώς να κερδίσουμε τον λαό με τις προτάσεις μας. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μας νικήσουν. Ούτε η χλεύη, ούτε η αποσιώπηση, ούτε καν η καταστολή δεν είναι σε θέση να νικήσει το ΕΠΑΜ.
 
Δεν υπάρχει τρόπος να λυγίσεις και να σπάσεις μια οργάνωση που ξέρει πώς να κερδίζει τον λαό δια της "περιπαττικής οδού", στο πεζοδρόμιο, όπως έλεγε χλευαστικά ο Μητσοτάκης κάθε φορά που αναφερόταν ως πρωθυπουργός στον λαό. Είναι απλά θέμα χρόνου η επικράτησή μας, η επικράτηση ενός οργανωμένου παλλαικού κινήματος με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ.
 
Και σ' αυτή την δουλειά το ΕΠΑΜ απέδειξε ότι χρειάζεται κανέναν. Απέδειξε ότι μπορεί να γεννά λαικούς αγωνιστές από τις στάχτες κι απευθείας από τα σπλάχνα του λαού μας. Να γιατί δεν έχει ανάγκη κανέναν πολιτικό και ιδεολογικό χώρο. Μπορεί να τα καταφέρει ακόμη κι αν μείνει εντελώς μόνο του. Διότι πολύ απλά είναι σαν τον μυθικό γίγαντα Ανταίο, που αντλούσε τη δύναμή του από τη μάνα γη, πατώντας γερά πάνω στη μάνα γη. Έτσι και το ΕΠΑΜ έχει κατακτήσει την τέχνη να πατά γερά πάνω στη δική του μάνα γη, δηλαδή στα λαικά στρώματα. Σ' εκείνα που τα σνομπάρουν όλοι οι άλλοι, ή τα μεταχειρίζονται σαν όχλο υπό χειραγώγηση.
 
Όσο πατάμε γερά πάνω στον λαό, όσο αντλούμε πρωτογενείς δυνάμεις από τον ίδιο τον λαό, το ΕΠΑΜ δεν μπορεί να ηττηθεί, δεν μπορεί να το σταματήσει κανείς. Ακόμη και μόνο του θα καταφέρει την πολυπόθητη ανατροπή. Το ξαναλέω είναι απλά θέμα χρόνου και ψυχικής αντοχής. Και στο ΕΠΑΜ έχουμε αστείρευτα αποθέματα ψυχικής αντοχής και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο χρόνος δουλεύει για εμάς και τον σκοπό μας.
 
Από την άλλη, δεν μπορούμε να μην απευθυνόμαστε στις δυνάμεις εκείνες που λένε ότι στέκονται στην πλευρά του λαού. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε χωρίς αυταπάτες, χωρίς να χαριζόμαστε σε κανέναν. Όχι μόνο για να δώσουμε την ευκαιρία σε όποιον δεν έχει χάσει παντελώς τη συνείδηση και τα μυαλά του να αλλάξει ρώτα, αλλά και γιατί οφείλουμε να έχουμε τις πόρτες ανοιχτές σε όσους θέλουν να παλέψουν από κοινού τους ίδιους στόχους.
 
Το κάλεσμα λοιπόν είναι σαφές, τόσο συγκεκριμένο που κανείς δεν μπορεί να το παρακάμψει και γι' αυτό οι περισσότεροι το παίζουν ανήξεροι. Και κάνει τη δουλειά του εκεί που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Μέσα στο λαό και την κοινωνία. Ξεβρακώνει απρόθυμες και πουλημένες ηγεσίες ακόμη και στα μάτια των πιο πιστών οπαδών τους. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιταγχύνει κανείς την αποσύνθεση των κομματικών μηχανισμών που ήδη συντελείται και να βοηθήσεις τις μάζες που λυτρώνονται να προσανατολιστούν σωστά.