Ισχυροποιούν τη Χρυσή Αυγή μέσα στο λαό.

Mόνο πολιτικά ανόητος δεν μπορεί να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος απέναντι στη ΧΑ, ισχυροποιεί την παρουσία της στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Όταν από το ένα μέρος έχεις ένα νεοναζιστικό κόμμα που ο μόνος πολιτικός λόγος του είναι το «κάτω οι κλέφτες» και όταν από το άλλο έχεις το ίδιο το κατηγορούμενο πολιτικό σύστημα, που πτώχευσε τη χώρα και παρέδωσε την εθνική κυριαρχία, να το διώκει με τον τρόπο που το διώκει, τότε είναι βέβαιο ότι δημιουργείς...

μια ενσυνείδητη νεοναζιστική λαϊκή βάση.

Παρακολουθούμε, μέσα από τις επίσημες τουλάχιστον δημοσκοπήσεις, ότι η ΧΑ παγιώνεται γύρω στο 10% που αντιστοιχεί περίπου σε ένα εκατομμύριο Έλληνες ενήλικες ψηφοφόρους. Χώρια τη νεολαία που ακολουθεί. Αντιλαμβάνεται άραγε κάποιος τι θα σημάνει να δημιουργήσεις ένα εκατομμύριο ενσυνείδητους νεοναζί;;; Αυτό δυστυχώς θα συμβεί, όσο το πολιτικό σύστημα αρνείται να αντιμετωπίσει τη ΧΑ με πολιτικούς όρους και καταφεύγει στις ποινικές διώξεις.

Όλοι αυτοί που ψηφίζουν ΧΑ, είτε γιατί είναι εκνευρισμένοι, είτε γιατί θέλουν πρόσκαιρα να την χρησιμοποιήσουν ως καταλύτη ανατροπής του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, θα μετατραπούν πολύ γρήγορα, σε ενσυνείδητους νεοναζί, όσο το κατηγορούμενο πολιτικό σύστημα, αντιμετωπίζει τους αντιπάλους του με αυτόν τον τρόπο.

Πιστεύει εξάλλου άραγε κανείς αφελής, ότι θα εξαλείψει τον ανερχόμενο εθνικισμό, που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί η ΧΑ, όταν απέναντι υπάρχει μια συνεχώς επιτιθέμενη παγκοσμιοποίηση που διαλύει το ελληνικό εθνικό κράτος; Όχι βέβαια.

Πιστεύει άραγε κανείς, έπειτα από την άνοδο των νεοναζί στην Ουκρανία, με τις ευλογίες του Δ΄ Ράϊχ, ότι η γερμανική ελίτ είναι στην πραγματικότητα αντίθετη με την άνοδο στην Ελλάδα των ζηλωτών του ναζισμού;;;

Πιστεύει άραγε κανείς ότι η διεθνής ελίτ δεν τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση για την άνοδο του νεοναζισμού στην Ελλάδα, γιατί έτσι θα μπορέσει την κατάλληλη στιγμή να χρησιμοποιήσει τον ναζιστικό κίνδυνο για να επέμβει στην Ελλάδα ή να την διαμελίσει;;

Απορούμε, γιατί το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αντιληφθεί τους πιο πάνω κινδύνους και αντί να σπεύσει να απλώσει τη δημοκρατία στο λαό και να κάνει τους πολίτες συμμέτοχους στο δημοκρατικό παιχνίδι, κάτι που θα εξαλείψει αυτόματα το φαινόμενο του ναζισμού, αντίθετα φέρεται εντελώς αντισυνταγματικά και ολοκληρωτικά, ενισχύοντας την άνοδό του στην Ελλάδα.

Αν δεν το κάνουν ενσυνείδητα, τότε είναι εντελώς επικίνδυνοι, ακολουθώντας τις συμβουλές αυτών που θέλουν να διαλύσουν την Ελλάδα.

Από hassapis-peter

Πηγή: Το Γρέκι

Ποια είναι τα ουκρανικά SS που έφεραν τη… «δημοκρατία» στην Ουκρανία

Διαβάστε σχετικά για Αδόλφος Χίτλερ, Άνγκελα Μέρκελ, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, Γιούλια Τιμοσένκο, Γκίντο Βεστερβέλε, Κίεβο, Ουκρανία, Φωτογραφίες,

Σ
τους γνωρίζοντες ιστορία και γεωπολιτική ακούγονται τουλάχιστον αστεία όσα λέγονται στις τηλεοράσεις και στα δυτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τη δήθεν αποκατάσταση της «δημοκρατίας» στην Ουκρανία ύστερα από την «ανατροπή» του Προέδρου της χώρας Βίκτορ Γιανουκόβιτς, την απελευθέρωση της Γιούλια Τιμοσένκο και την προκήρυξη εκλογών το Μάιο.

Και ακούγονται αστεία για πολλούς λόγους, αλλά ο σημαντικότερος έχει να κάνει με τους… επαναστάτες «αγανακτισμένους» της πλατείας Ανεξαρτησίας του Κιέβου, οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοκρατία, στην οποιαδήποτε μορφή της, αλλά είναι «υπερήφανα» μέλη του ναζιστικού κόμματος της Ουκρανίας.

Από την αρχή του ξεσπάσματος των βίαιων επεισοδίων, όλων μας την προσοχή τράβηξαν οι παραστρατιωτικοί διαδηλωτές, που φόραγαν πολεμικά κράνη, στολές παραλλαγής και έφεραν διαφόρων τύπων οπλισμό, από καραμπίνες και πιστόλια μέχρι καλάσνικοφ και πολεμικά τυφέκια, οι οποίοι έμοιαζαν περισσότερο με συγκροτημένο ένοπλο σώμα παρά με «αγανακτισμένους» που πιάσαν την κυνηγετική καραμπίνα και κατέβηκαν στους δρόμους.

Αυτοί, λοιπόν, οι ένοπλοι εξτρεμιστές δεν είναι άλλοι από το παραστρατιωτικό βραχίονα του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος «Σβομπόντα», δηλαδή τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου της χώρας, τα οποία «κατάγονται» απευθείας από το ναζιστικό παρελθόν της Ουκρανίας, όταν μέρος του πληθυσμού της (μη ρωσικής καταγωγής) συνεργάστηκε με τους Γερμανούς ναζί του Χίτλερ, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και έδωσε σκληρές μάχες στο πλευρό των Γερμανών για τη δόξα του Γ΄ Ράιχ.

Τα ουκρανικά SS στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Οι ναζί αποφάσισαν να συγκροτήσουν στρατιωτικό σώμα από Ουκρανούς γερμανόφιλους εθνικοσοσιαλιστές τον Απρίλιο του 1943. Βρήκαν πρόθυμους άνδρες αλλά και γυναίκες να καταχθούν κυρίως από την περιοχή της Γαλικίας, που βρίσκεται ανάμεσα στην Πολωνία και την Ουκρανία και οι κάτοικοι της οποίας θεωρούν τους εαυτούς τους Γότθους, δηλαδή Γερμανούς (σχετικά με τα ουκρανικά έθνη και τους «γερμανικούς» πληθυσμούς της Ουκρανίας, διάβασε εδώ). Να σημειωθεί ότι σε αυτή την προσπάθεια οι ναζί είχαν πολύτιμο σύμμαχο και την ουκρανική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η οποία συμμαχώντας με τους ναζί θεωρούσε ότι θα ικανοποιούσε και τις δικές της επεκτατικές βλέψεις εις βάρος της, συντριπτικά κυρίαρχης μεταξύ του πληθυσμού, Ορθόδοξης Εκκλησίας.

 

Η ίδρυση της μεραρχίας ουκρανικών SS εορτάστηκε με λαμπρότητα. Αριστερά, νεαρές γυναίκες παρελαύνουν με παραδοσιακές ουκρανικές φορεσιές, χαιρετώντας ναζιστικά και στη δεξιά φωτογραφία το κέντρο κατάταξης, όπου οι ναζιστικές σημαίες και οι ουκρανικές κυματίζουν μαζί.

Κάπως έτσι, λοιπόν, η «δυτική» Ουκρανία αποτέλεσε τη βάση της 14ης Μεραρχίας των Waffen SS της Γαλικίας, η οποία αποτελείτο-κατά βάση- από εθελοντές Ουκρανούς της Γαλικίας κι ευθύνεται για τη γενοκτονία τουλάχιστον του 1/3 των Ουκρανών κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Λόγω των ειδεχθών εγκλημάτων της, ο Κόκκινος Στρατός είχε εκδώσει ειδική διαταγή, βάσει της οποίας οι φέροντες τα διακριτικά της 14η Μεραρχίας των Waffen SS δεν θα συλλαμβάνονταν, αλλά θα εκτελούνταν επί τόπου.

 

Γερμανικό κράνος με το ουκρανικό εθνόσημο, διακριτικό της 14ης Μεραρχίας των SS της Γαλικίας, δηλαδή των Ουκρανών ναζί.

Η 14η Μεραρχία των Waffen SS αποσύρθηκε από τα εδάφη της Ουκρανίας και τοποθετήθηκε στην Τσεχία και στην Αυστρία, με αποτέλεσμα να παραδοθεί στους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί, στη συνέχεια, φυγάδευσαν πολλά στελέχη της εν λόγω Μεραρχίας προς ΗΠΑ μεριά και τους αξιοποίησαν στις επάλξεις του αντικομμουνιστικού αγώνα μέσω της οργάνωσης «Ελεύθερη Ουκρανία», απόγονοι της οποίας πήραν μέρος σε μάχες στη Γιουγκοσλαβία το 1999, αλλά συμμετέχουν και στα γεγονότα της Ουκρανίας.

Tα σήματα της 14ης Μεραρχίας των Waffen SS , είναι τα σήματα των νεοναζί του «Σβόμποντα» και του «Δεξιού Κέντρου» οι οποίοι αποτελούν τους προνομιακούς συνομιλητές της ΕΕ -δηλαδή των Γερμανών- και του Γερουσιαστή Μακ Κέιν . Γι’ αυτό άλλωστε ο υπ. εξ. της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε κι ο Γερμανός πρέσβης στην Ουκρανία, είχαν τεθεί επικεφαλής της πορείας των 15.000 περίπου ναζί στο Κίεβο τον περασμένο Δεκέμβρη. Απόδειξη ότι η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ, έχει απόλυτη σχέση με το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας, όχι μόνο στις ιμπεριαλιστικές βλέψεις αλλά και ιδεολογικά.

Η αναγέννηση του ναζισμού στην Ουκρανία

Το εθνικιστικό κόμμα Πανουκρανική Ένωση «Σβομπόντα» («Всеукраїнське об’єднання «Свобода») προέρχεται από το «Εθνικο-σοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας», που ιδρύθηκε το 1991. Ο πολιτικός του λόγος είναι ακραία αντι-ρωσικός, αντι-σημιτικός και ξενοφοβικός. Τα μέλη του θεωρούν τους εαυτούς τους συνεχιστές του Στεπάν Μπαντέρα (1909-1959), ο οποίος ως επικεφαλής της «Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών» (OUN) είχε συνεργασθεί αρχικώς με τους Ναζί, επιδιώκοντας μια ανεξάρτητη Ουκρανία. Το κόμμα τιμά, επισήμως, όσους πολέμησαν μέσα από τις γραμμές των «Waffen SS της Γαλικίας» ενάντια σε αυτό που περιγράφουν ως «εβραϊκό κομμουνισμό».

Η φωτογραφία είναι πριν μερικούς μήνες, συγκεκριμένα από τις 21 Ιουλίου του 2013. Βετεράνοι των ουκρανικών SS, της 14ης Μεραρχίας (δεξιά κι αριστερά), ποζάρουν με τα ιδεολογικά τους τέκνα που φοράνε ναζιστικές στολές και στέκονται υπερήφανα στο φακό, σε εκδήλωση «τιμής και μνήμης» στους πεσόντες Ουκρανούς ναζί.

Γερμανικά μέσα έγραψαν ότι το «Σβομπόντα» συνεργάζεται με το νεο-ναζιστικό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP) και το σήμα του, μέχρι και το 2003, ήταν το ρουνικό σύμβολο της 2ης Μεραρχίας Panzer των SS, με τα γράμματα Ι και Ν να σημαίνουν «Ιδέα του Έθνους». Αλλά και σχετικά πρόσφατα, ο Γιούρι Μιχαϊλίσιν, ιδεολογικός καθοδηγητής και βουλευτής του «Σβομπόντα», κυκλοφόρησε ένα βιβλίο του με παραπομπές στους Roehm, Strasser και Γκέμπελς.

 

 Στις σημαίες των σύγχρονων Ουκρανών ναζί το Ι τέμνει το Ν. Σαφώς και παραμπέπει στα SS που τιμούν και μιμούνται.

Η άνοδος του κόμματος οφείλεται, πρωτίστως, στις ικανότητες του ηγέτη του, από το 2002, Ολέγ Τιαχνίμποκ. Αναλαμβάνοντας τα ηνία του κόμματος, όταν ακόμα τα μέλη του δεν ξεπερνούσαν τα 1.000, ακολούθησε μια τακτική που σχετικά απέκρυπτε τις πιο ακραίες πλευρές της οργάνωσης. Άλλαξε το όνομα του κόμματος σε «Σβομπόντα», αντικατέστησε το σήμα του με τα τρία δάκτυλα, ως έμμεση αναφορά στη «τρίαινα» του επίσημου ουκρανικού συμβόλου, και απομάκρυνε κάποια ανεξέλεγκτα στοιχεία. Επικεντρώθηκε σε ζητήματα της πολιτικής διαφθοράς και της διαρκούς οικονομικής καχεξίας που βιώνει η χώρα.

Ταυτόχρονα, διέλυσε, αλλά μόνον προσωρινά, την παραστρατιωτική οργάνωση «Ουκρανός Πατριώτης», η οποία αργότερα ανασυστήθηκε και παραμένει μέχρι σήμερα συνδεδεμένη με το κόμμα. Συχνά, όμως, κι ο ίδιος Τιαχνίμποκ δεν είναι ιδιαίτερα συγκρατημένος. Όπως για παράδειγμα, όταν κάλεσε τους Ουκρανούς να πολεμήσουν τη Μοσχοβίτικη και Εβραϊκή Μαφία που τους εξουσιάζει, ή όταν συμμετείχε στην παρουσίαση βιβλίου για τη «θετική» δράση των ναζιστικών στρατευμάτων στην Κριμαία.

Εν πάση περιπτώσει, η ανάπτυξή του κόμματος ήταν αλματώδης. Αρχικώς, το 2006, στις τοπικές εκλογές στη Γαλικία της δυτικής Ουκρανίας, θα πάρει 4-7%, αλλά στις βουλευτικές, του επόμενου έτους, θα λάβει στην επικράτεια μόνον 0,76%. Το 2009 θα αυξήσει τα μέλη του σε 15.000, επί το πλείστον με νέους, και στις εκλογές στην περιφέρεια του Τερνόπιλ θα φθάσει το 34,69%, καταλαμβάνοντας τις 50 από τις 120 θέσεις του τοπικού συμβουλίου. Αυτό ήταν το υψηλότερο αποτέλεσμα που κατέγραψε ποτέ η ουκρανική άκρα δεξιά. Στις προεδρικές εκλογές, ο Τιαχνίμποκ θα λάβει μόνον 1,43% των ψήφων, αλλά το 2010, στις τοπικές εκλογές το κόμμα σε όλη την ανατολική Γαλικία θα πάρει 20-30%.

Ο αρχηγός θα έχει, πλέον, μόνιμο βήμα στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, ενώ μαζί του θα συνταχθούν φορείς και προσωπικότητες που εμφορούνται επίσης από έντονα αντι-ρωσικά αισθήματα. Σημαντική, μεταξύ αυτών, θα είναι η συνεισφορά των διαφόρων χριστιανικών εκκλησιών που διάκεινται εχθρικά προς το Πατριαρχείο της Μόσχας: το, λεγόμενο, Πατριαρχείο του Κιέβου, η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Εκκλησία και η Ουκρανική Ελληνο-καθολική Εκκλησία (Ουνία).

Το μεγάλο άλμα το κόμμα θα το πραγματοποιήσει στις εκλογές του 2012. Σ’ αυτές θα κερδίσει σε πανουκρανικό επίπεδο ποσοστό 10,44% και, ταυτόχρονα, τη τέταρτη θέση στο κοινοβούλιο (Βερχόβνα Ράντα) με 37 έδρες σε σύνολο 450. Στη δυτική Ουκρανία τα ποσοστά του θα είναι απίστευτα υψηλά: στην περιφέρεια του Λβιφ 38% (στη πόλη του Λβίφ ξεπέρασε το 50%), στο Ιβανοφρανκίφ 34% και στο Τερνόπιλ 31%. Στη πόλη του Κιέβου, όπου έχει δημιουργηθεί μια νέα δυτικόστροφη ελίτ, θα αποσπάσει πάνω από 17%, ενώ από τους Ουκρανούς του εξωτερικού σχεδόν το 24%. Αντίθετα, στην ανατολική και νότια Ουκρανία οι επιδόσεις του θα κυμαίνονται μέχρι 6-7%, ενώ στη χερσόνησο της Κριμαίας και στις περιφέρειες Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ θα λάβει μόλις 1%…

Το «Σβομπόντα» θα καταστεί πολιτική δύναμη πρώτης γραμμής. Οι λεκτικές του ακρότητές, η ξενοφοβία και τα περιστατικά βίας που καταγράφονται από μέλη του, θα παραβλέπονται από το αντι-ρωσικό μπλοκ, όπως και από τους εξωτερικούς παράγοντες που το στηρίζουν, για τους δικούς τους γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2012, το «Σβομπόντα» θα υπογράψει συμφωνία κοινού μετώπου «δημοκρατικών» δυνάμεων με το «Μπατκιβσίνα» της Τιμοσένκο, που διαθέτει 101 έδρες στη Βερχόβνα Ράντα. Τον Μάρτιο του 2013, τα δύο κόμματα προχώρησαν μαζί με το «UDAR» σε συμφωνία για συντονισμό τους στις προεδρικές εκλογές του 2015, αλλά οι εξελίξεις τους πρόλαβαν.

Η ελεύθερη πλέον Τιμοσένκο, με τους ναζί συμμάχους της, ετοιμάζεται να διεκδικήσει την προεδρία της Ουκρανίας, στις έκτακτες εκλογές του Μαΐου, διακηρύσσοντας ότι «ανατράπηκε ένας δικτάτορας» (δηλαδή, οι ναζί ανέτρεψαν τον δημοκρατικό εκλεγμένο Πρόεδρο της Ουκρανίας με την υποστήριξη της Γερμανίας της Μέρκελ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση σπεύδει, υπό την καθοδήγηση και κηδεμονία της Γερμανίας φυσικά, να χειροκροτήσει και να στηρίξει το ναζιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία.

Πηγή: Tribune.gr

Guardian εναντίον Λαγκάρντ: Ναι, το 1943 είχε πλεόνασμα. Αλλά είχε και Ναζί!

Επίθεση στην Κριστίν Λαγκάρντ με αφορμή τις δηλώσεις της για το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας (είχε πει χαρακτηριστικά «όλοι χαιρόμαστε για το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας, το πρώτο από το 1943 αν δεν κάνω λάθος») εξαπέλυσε ο Guardian.

Σε άρθρο της με τίτλο «Η Λαγκάρντ πιστεύει ότι η τρόικα έκανε λάθος στην Ελλάδα. Μόνο και να ήξερε», η βρετανική εφημερίδα επιτίθεται στην επικεφαλής του ΔΝΤ κατηγορώντας την ότι στον κόσμο που ζει «με τον αφορολόγητο μισθό των 500.000 δολαρίων, τη διαμονή σε 5άστερα ξενοδοχεία και τη μετακίνηση με λιμουζίνες» δύσκολα μπορεί να καταλάβει τους Έλληνες. 

«Δεν μπορεί να αντιληφθεί την ελληνική τραγωδία, δεν αντιλαμβάνεται την κατήφεια που υπάρχει στο λαό και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν τρόφιμα μέσα στους κάδους των απορριμμάτων» τονίζει χαρακτηριστικά η βρετανική εφημερίδα.

Μάλιστα, σχολιάζοντας τις δηλώσεις της επισημαίνει πως το 1943 που η Ελλάδα είχε πλεόνασμα, είχε και κατοχή από τους Ναζί, και προσθέτει: «Κάθε φορά που η Κριστίν Λαγκάρντ αποφασίζει να σχολιάσει κάτι για την Ελλάδα, οι νεοναζί της χώρας πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους».

Πηγή: Star.gr

Το Ε.ΠΑ.Μ για το γεγονότα στην Ουκρανία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καταγγέλλει ότι στην Ουκρανία κλιμακώνεται μια ανοιχτή επιχείρηση κατάλυσης ενός ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ από δυνάμεις της φασιστικής ακροδεξιάς, επιγόνους και νοσταλγούς των Ουκρανικών Waffen SS που εξοπλίζουν, ενισχύουν και χρηματοδοτούν οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση με πρώτη την Γερμανία. Μάλιστα η ανοιχτή συμμετοχή πολιτικών εν ενεργεία, αλλά και των διπλωματικών αποστολών των ΗΠΑ, της Γερμανίας και άλλων χωρών της Ευρώπης στην μετατροπή της Ουκρανίας σε πεδίο εμφύλιας σύρραξης ισοδυναμεί με διεξαγωγή πολέμου εναντίον του Ουκρανικού λαού με άμεσο στόχο την πλήρη διάλυση της χώρας.

Κανείς δεν μπορεί να σιωπά, ή να εθελοτυφλεί μπροστά σε ότι συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με πρωτοστατούσα την Γερμανία, η οποία νεκρανάστησε τους ιστορικούς δεσμούς του χιτλερισμού με τα Ουκρανικά SS, καθώς και οι ΗΠΑ έχουν πλέον καταπατήσει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Έχουν υιοθετήσει ανοιχτά πια μια διεθνή πολιτική επεμβάσεων που προσιδιάζει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα χιτλερικού τύπου. Διαπράττουν με σύστημα πρωτοφανή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας οδηγώντας έναν ολόκληρο λαό στην μαζική σφαγή από νοσταλγούς των SS. Σήμερα η Ουκρανία, αύριο ποιος; Μήπως η Ελλάδα;

Η Ουκρανία δεν πρέπει να γίνει προτεκτοράτο κανενός. Η κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά της με την ενίσχυση μάλιστα εγχώριων ακραία ρατσιστικών και ναζιστικών δυνάμεων, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήθελε και θέλει διακαώς την αποικιακή αφομοίωση της Ουκρανίας και όχι την ελεύθερη έκφραση του λαού της. Οι δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις του Ουκρανικού λαού οφείλουν να αποκρούσουν αποφασιστικά τις δυνάμεις της επέμβασης, να ενώσουν τον λαό γύρω από τα αιτήματα της εθνικής ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας και κοινωνικής χειραφέτησης προκειμένου να μην έχει η Ουκρανία την τύχη της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, όπου με τον ίδιο τρόπο επέδραμαν οι αποικιοκράτες του Βερολίνου, των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον.

Αθήνα 21 Φεβρουαρίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Ανακοίνωση του Ε.ΠΑ.Μ για τα χημικά της Συρίας στη Μεσόγειο

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Πολιτική Γραμματεία του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου εκφράζει την έντονη ανησυχία της για την επιχείρηση αποδόμησης του χημικού οπλοστασίου του Άσσαντ με το σύστημα της υδρόλυσης που θα πραγματοποιηθεί στην Μεσόγειο. Δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που επιχειρείται αποδόμηση χημικού οπλοστασίου εν πλω με το σύστημα αυτό, υπάρχουν δικαιολογημένοι φόβοι για καταστρεπτικές συνέπειες για ολόκληρη την Μεσόγειο σε περίπτωση ατυχήματος και διαρροής απόβλητων.

Το θέμα αυτό αφόρα όλους τους λαούς και τα κράτη που περιβρέχονται από την Μεσόγειο, τα οποία πρέπει να κινητοποιηθούν άμεσα για να απομακρυνθεί η διαδικασία αποδόμησης και οι κίνδυνοι που ενέχει για την Μεσόγειο.

Το Ε.Πα.Μ. καλεί όλα τα Κράτη της Μεσογείου να προσφύγουν στα αρμόδια όργανα του Ο.Η.Ε. (Συμβούλιο Ασφάλειας, UNEP κλπ) για να σταματήσει αυτή η επικίνδυνη διαδικασία πριν είναι αργά.

Το Ε.Πα.Μ. τέλος πιστεύει ότι την ευθύνη για την καταστροφή των όπλων έχουν εκείνα τα κράτη που είτε εφοδίασαν την Σύρια με τα χημικά όπλα είτε με τα χημικά υλικά που της επέτρεψαν να τα κατασκευάσει. Στο έδαφος των κρατών αυτών θα πρέπει να γίνει η καταστροφή τους και όχι στην Μεσόγειο.

Αθήνα 17 Φεβρουαρίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

37% (!) των Ολλανδών τάσσεται υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους όχι απλώς από το ευρώ, αλλά από την ίδια την ΕΕ!

Του Γιώργου Δελαστίκ 

Σίγουρα ο ανενημέρωτος αναγνώστης θα βάλει τα γέλια αν ακούσει ότι ένα κόμμα της Ολλανδίας κατεβαίνει στις ευρωεκλογές με κεντρικό σύνθημα «Εξω η Ολλανδία, όχι μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά και από την ΕΕ»! Γραφικοί, περιθωριακοί τύποι μηδαμινής σίγουρα εκλογικής επιρροής, θα σκεφτεί. Μαθαίνοντας μάλιστα ότι ο περί ου ο λόγος πολιτικός σχηματισμός είναι το Κόμμα της Ελευθερίας της σκληρής ολλανδικής Δεξιάς ή Ακροδεξιάς, θα αισθανθεί αυθόρμητα δικαιωμένος για την αρχική εκτίμησή του. Μόνο που, αν ψάξει λίγο καλύτερα το θέμα, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν μερικές ενοχλητικές λεπτομέρειες.

Πρώτα πρώτα αυτό το Κόμμα της Ελευθερίας στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές έρχεται... πρώτο! Δημοσκοπήσεις βέβαια είναι αυτές, αλλά αν όντως βγει και από τις ευρωκάλπες κάτι ανάλογο, αν δηλαδή πραγματικά το κόμμα του Χέερτ Βίλντερς κατακτήσει την πρώτη θέση στην Ολλανδία στις ευρωεκλογές, μόνο περιθωριακό δεν θα μπορεί να χαρακτηριστεί το κόμμα αυτό. Αν όντως νικήσει το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας, πρέπει η επικράτησή του να βάλει σε σκέψη όχι μόνο τους Ολλανδούς, αλλά όλους τους Ευρωπαίους, για τις επιπτώσεις που έχει στις συνειδήσεις των πολιτών η πολιτική που ασκούν η Ευρωζώνη και η ΕΕ. Υπάρχει και μια δεύτερη «ενοχλητική» λεπτομέρεια, ευτυχώς για τους υποστηρικτές του ευρώ και της ΕΕ δημοσκοπική κι αυτή για την ώρα, μέχρι να γίνουν οι ευρωεκλογές σε τρεις μήνες. Δημοσκόπηση για λογαριασμό της «Ντε Τέλεχρααφ», της μεγαλύτερης ολλανδικής εφημερίδας, που καμιά συμπάθεια δεν τρέφει προς τον Βίλντερς και το κόμμα του, έδειξε ότι αυτή τη στιγμή το Κόμμα της Ελευθερίας απολαμβάνει τόσο ισχυρής υποστήριξης μεταξύ των Ολλανδών ώστε όχι μόνο θα βγει πρώτο, αλλά επιπλέον θα πάρει μόνο του μόλις έναν ευρωβουλευτή λιγότερο από όσους θα πάρουν όλα μαζί τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού!

Για να δούμε βέβαια αν και αυτό το πράγμα θα επιβεβαιωθεί από το πραγματικό εκλογικό αποτέλεσμα τον Μάιο, γιατί άλλο οι δημοσκοπήσεις και εντελώς άλλο τα ψηφοδέλτια στις κάλπες. Υπάρχει όμως και μια άλλη, τελευταία αλλά καθόλου ασήμαντη «λεπτομέρεια», η οποία ομολογουμένως προκαλεί σοκ, παρόλο που και αυτό το στοιχείο είναι δημοσκοπικό: το 37% (!) των Ολλανδών τάσσεται υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους όχι απλώς από το ευρώ, αλλά από την ίδια την ΕΕ, ενώ υπέρ της παραμονής της Ολλανδίας στην ΕΕ τάσσεται μόλις το 45% των ερωτηθέντων - δηλαδή μόνο 8 εκατοστιαίες μονάδες περισσότερο!

Πράγμα που σημαίνει ότι αρκεί να αλλάξει γνώμη μόλις το 4% αυτών που υποστηρίζουν την παραμονή της Ολλανδίας στην ΕΕ για να βρεθούν τα δύο στρατόπεδα ισοδύναμα! Μα πως είναι δυνατόν σε μια πλούσια χώρα σαν την Ολλανδία της οποίας το 70% των εξαγωγών κατευθύνεται προς τις άλλες χώρες της ΕΕ, το στρατόπεδο των υποστηρικτών της ΕΕ να υπερέχει τόσο λίγο έναντι εκείνων που θέλουν να αποχωρήσει η Ολλανδία από το ευρώ αλλά και την ΕΕ; Εύκολα μπορεί να κατανοήσει κανείς τους Ελληνες, τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς, ακόμη και τους Ιταλούς που τα τελευταία χρόνια βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να καταποντίζεται ή να πέφτει και να θεωρούν γι' αυτό υπεύθυνη την πολιτική της Ευρωζώνης και της ΕΕ, να διακατέχονται αυτή την εποχή από αντι-ΕΕ αισθήματα. Αλλά να θέλουν να φύγουν από την ΕΕ σε μεγάλο ποσοστό και οι πλούσιοι Ολλανδοί αυτό σίγουρα προκαλεί μεγάλη εντύπωση. Είναι βέβαιο ότι κάτι λάθος, σοβαρό λάθος κάνει η ΕΕ στην πολιτική της για να ξεσηκώνονται εναντίον της οι πολίτες τόσο των φτωχών κρατών όσο και των πλούσιων! Στο μεταξύ, όση λογική δυσπιστία κι αν έχει δικαιολογημένα κάποιος για την αξιοπιστία των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων, η πραγματικότητα για τις διαθέσεις των Ολλανδών απέναντι στο ευρώ και την ΕΕ δεν πρέπει να απέχει πολύ από τα δημοσκοπικά ευρήματα, ενδεχομένως.

Ας θυμηθούμε ότι πριν από σχεδόν εννέα χρόνια, τον Ιούνιο του 2005, όταν έγινε στην Ολλανδία δημοψήφισμα για το ευρωσύνταγμα, ο λαός της είπε ένα πεντακάθαρο «όχι», που συγκλόνισε την Ευρώπη! Καθώς είχε προηγηθεί τον Μάιο του 2005 και το «όχι» του γαλλικού λαού στο ευρωσύνταγμα, το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει αμέσως κάθε διαδικασία για την ψήφιση ευρωσυντάγματος μέσω δημοψηφισμάτων και να μην επανέλθει ποτέ αυτή η διαδικασία, για κανένα θέμα της ΕΕ. Απλή ένδειξη φυσικά αποτελεί το «όχι» των Ολλανδών στο ευρωσύνταγμα σχεδόν προ δεκαετίας και κατά κανέναν τρόπο απόδειξη ότι είναι σωστές και οι σημερινές δημοσκοπήσεις, αλλά σίγουρα προκαλεί ενδιαφέρον για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Ολλανδία. Οψόμεθα...

Πηγή: Έθνος

Τα αστεία τελείωσαν. Ο εφιάλτης ήρθε. Το Cape Ray στη Μεσόγειο

Το πλοίο των χημικών στη Μεσόγειο

Στην ναυτική Βάση Ρότα της Ισπανίας βρίσκεται ήδη το μετασκευασμένο πλοίο των ΗΠΑ Cape Ray, που επιφορτίστηκε με την διαδικασία υδρόλυσης του χημικού οπλοστασίου του Άσαντ. Το πλοίο θα παραμείνει στην Ισπανία μέχρι να ολοκληρωθεί και η τρίτη αποστολή χημικών από τις φρεγάτες που τα μεταφέρουν (δυσερμήνευτο παραμένει για την ώρα το που γίνεται η μεταφορά αυτή). Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας το Cape Ray καλείται να αποδομήσει χημικά όπλα (ουσίες όπως το εξαιρετικά τοξικό αέριο της μουστάρδας και το σαρίν) στη μέση μίας θάλασσας και μάλιστα κλειστής όπως είναι η Μεσόγειος, χρησιμοποιώντας μία πρωτόγνωρη διαδικασία που έχει δοκιμαστεί μόνο στο εργαστήριο και ακόμη κι οι πλέον αισιόδοξοι εμπειρογνώμονες την θεωρούν εξαιρετικά επικίνδυνη.

Το Cape Ray είναι ένα γιγάντιο πλοίο που μετασκευάστηκε επί τούτου από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, και εφοδιάστηκε με δύο μηχανές σχεδιασμένες να εξουδετερώσουν εκατοντάδες τόνους των πιο τοξικών χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου μουστάρδας και των πρώτων υλών για το νευροπαραλυτικό αέριο σαρίν. Το 197,5 μέτρων πλοίο (τύπου Ro Ro) χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για την παροχή βοήθειας μετά από φυσικές καταστροφές στις ΗΠΑ, όπως ο σεισμός στην Αϊτή και ο τυφώνας Sandy. Έχοντας ήδη συμπληρώσει το "προσδόκιμο ζωής" ενός τέτοιου σκαριού (είναι περίπου 36 ετών ενώ τέτοια πλοία καταστρέφονται συνήθως στην τρίτη τους τριετία) μετασκευάστηκε για να φέρει σε πέρας αυτή την αποστολή της υδρόλυσης. Πιθανότατα την σημαντικότερη και .. τελευταία του.

 

Στο αμπάρι του πλοίου το προηγούμενο διάστημα προστέθηκαν δύο μηχανές, που ονομάζονται "Πεδία Συστήματος Ανάπτυξης Υδρόλυσης". Στην ουσία είναι ένα λαβυρινθώδες σύστημα από δεξαμενές, σωλήνες και καλωδιώσεις που ελέγχονται από κεντρικό υπολογιστή ασφαλείας. Στο σύστημα αυτό θα αναμιχθούν τα χημικά της Συρίας με θερμαινόμενο νερό και ένα κοκτέιλ άλλων χημικών ουσιών. Η διαδικασία της ανάμιξης θα γίνει σε αντιδραστήρα από τιτάνιο (υλικό που ελπίζεται πως δεν θα έχει διαρροές) και ο στόχος είναι τα επικίνδυνα χημικά μετά από την ανάμιξή τους να καταστούν αδρανή. Περισσότεροι από 60 εμπειρογνώμονες χρειάζονται για να χειριστούν την διεργασία αυτή και βρίσκονται όλοι πάνω στο πλοίο. Προέρχονται δε, από την βάση Αμπερντίν των ΗΠΑ που χρόνια ειδικεύεται σε πειράματα χημικού πολέμου.

Σύντομα (αλλά πάλι με ασάφεια οι πληροφορίες) το Cape Ray θα αναχωρήσει από την Ισπανία και το επόμενο λιμάνι του θα είναι το Gioia Tauro στη νότια Ιταλία, όπου ειδικοί από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων λένε ότι θα πάρει επί του σκάφους 560 μετρικούς τόνους των χημικών ουσιών που θα έχουν ήδη μεταφερθεί εκεί (προφανώς από τα πλοία των Νορβηγών και των Δανών).

Οι επιτελείς που χειρίζονται την διαδικασία δεν έχουν αποκαλύψει την ακριβή τοποθεσία της καταστροφής, αν και αξιωματούχοι των ΗΠΑ λένε ότι θα είναι κάπου στη Μεσόγειο Θάλασσα ενώ ο καθ' ύλην αρμόδιος Οργανισμός (OPCW) που εποπτεύει το εγχείρημα επιμένει να δείχνει ένα σημείο δυτικά της Κρήτης, στα διεθνή ύδατα. Το μόνο σίγουρο είναι πως το Cape Ray έφτασε στη Μεσόγειο και όλα δείχνουν πως οι επιτελείς δεν παρεκκλίνουν από τον αρχικό τους προγραμματισμό. Η υδρόλυση των χημικών έχει οριστεί να ολοκληρωθεί μέχρι τις 31 Μαρτίου. Ωστόσο, η προθεσμία αυτή φαίνεται δύσκολο να επιτευχθεί -λένε στο Αμερικανικό Πεντάγωνο- λόγω καθυστερήσεων που αποδίδουν στο Συριακό καθεστώς.

Η διαδικασία καταστροφής στο Cape Ray θα δημιουργήσει εκατοντάδες τόνους χημικών αποβλήτων, τα οποία λέγεται ότι θα αποθηκεύονται επί του σκάφους και υπάρχει μία συγκεχυμένη πληροφόρηση μέχρι τώρα για το τι θα απογίνουν. Ανεπιβεβαίωτες πηγές αναφέρουν ότι ήδη η Γερμανία έχει δηλώσει ότι θα λάβει 370 μετρικούς τόνους αποβλήτων που παραχθούν από την καταστροφή του αερίου μουστάρδας και θα τους αποτεφρώσει σε εξειδικευμένες κυβερνητικές εγκαταστάσεις.

Τόσο η ελληνική όσο και η διεθνής επιστημονική κοινότητα παρακολουθεί την υπόθεση με αγωνία καθώς οι κίνδυνοι είναι πολλοί. "Η διαδικασία αφοπλισμού χημικών -λένε οι εμπειρογνώμονες- είναι επικίνδυνη από την αρχή μέχρι το τέλος. Και οι εμπειρίες που υπάρχουν διεθνώς είναι μόνο με την μέθοδο της πυρόλυσης, που έχει αποδειχθεί χρονοβόρα και κοστοβόρα. Το πείραμα του Cape Ray είναι κάτι εντελώς νέο και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα συμβεί. Εξάλλου, το στρατιωτικό απόρρητο έχει συσκοτίσει ακόμη περισσότερο την υπόθεση.

Στο μεταξύ πριν λίγο μεταδόθηκε από πηγές των Κινέζων πως η φόρτωση και της Τρίτης αποστολής χημικών από Συρία έχει ολοκληρωθεί και τα πλοία κατευθύνονται στη Μεσόγειο, έχοντας πλέον το 11% του οπλοστασίου του Άσαντ με τους πλέον επικίνδυνους χημικούς παράγοντες να μεταφέρονται ήδη προς το Care Ray, το οποίο απλά θα ανεφοδιαστεί στην Ισπανία και θα ξεκινήσει σύντομα για το λιμάνι της Ιταλίας Τάουρο Τζόγια.

Μ.Κ. 

 

Πηγή: eΚρήτη

«Η τρόικα έδρασε σαν χασάπης», λέει ο εισηγητής έκθεσης του ΕυρωΚοινοβουλίου για την τρόικα

«Ανεργία, εξαφάνιση Μικρομεσ. Επιχειρήσεων και φτώχεια έφερε η πολιτική λιτότητας»

Η σημαντική απώλεια των θέσεων εργασίας, η μαζική εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η αύξηση του πληθυσμού που ζει κοντά στο όριο της φτώχειας, είναι οι τρεις σημαντικότερες συνέπειες της πολιτικής λιτότητας που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει έκθεση για τις κοινωνικές επιπτώσεις των προγραμμάτων στήριξης στις χώρες του Μνημονίου, η οποία εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες.

«Κοινωνικό τσουνάμι» και βολές κατά Eurogroup

Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο εισηγητής της έκθεσης και ευρωβουλευτής των σοσιαλιστών Αλεχάνδρο Σέρκας έκανε λόγο για «κοινωνικό τσουνάμι» που προκάλεσε η πολιτική της τρόικας στις χώρες που μπήκαν σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής.

Ο ισπανός ευρωβουλευτής πάντως, εκτός από την τρόικα, κατηγόρησε και το Eurogroup, ότι περιφρόνησαν την κοινωνική διάσταση της πολιτικής που εφάρμοσαν, «ωσάν η Ευρώπη να ήταν ένα κλαμπ πιστωτών».

Ανεργία, φτώχεια και εξαφάνιση μικρομεσαίων

Συγκεκριμένα, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η πολιτική της τρόικας οδήγησε στο κλείσιμο πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων.

Επισημαίνει επίσης την «αλλοίωση» βασικών προτύπων εργασίας και τη σημαντική μείωση του κατώτατου μισθού, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου συρρικνώθηκε κατά 22%.

Η έκθεση υπογραμμίζει ακόμη ότι στις χώρες του μνημονίου προέκυψαν νέες μορφές φτώχειας που πλήττουν τα μεσαία και λαϊκά στρώματα, π.χ. η αδυναμία μιας μερίδας του πληθυσμού να πληρώσει τις υποθήκες και τις υψηλές τιμές ενέργειας.

Κάνει επίσης λόγο για μεγάλα λάθη, που, όπως επισημαίνεται, έγιναν όσον αφορά τον εργασιακό τομέα και το συνταξιοδοτικό.

Οι ευρωβουλευτές επικρίνουν το γεγονός ότι στον σχεδιασμό των προγραμμάτων προσαρμογής δεν ζητήθηκε η γνώμη των εργοδοτών και των εκπροσώπων των εργαζομένων, ενώ παραβιάστηκαν διεθνείς συμβάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, με αποτέλεσμα το συνταγματικό δικαστήριο της Πορτογαλίας να κρίνει αντισυνταγματικά ορισμένα από τα μέτρα που ελήφθησαν.

«Έδρασε σαν χασάπης, παρά σαν χειρουργός»

«Η τρόικα έδρασε μάλλον σαν χασάπης, παρά σαν χειρουργός που γνωρίζει την ανατομία ενός σώματος», σχολίασε ο εισηγητής της έκθεσης Αλ. Σέρκας.

Η έκθεση καλεί τα κράτη-μέλη και την ΕΕ να θέσουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο ανάκαμψης για τις χώρες του μνημονίου και να διορθωθούν τα λάθη που έγιναν τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων εεπιχειρήσεων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων του πληθυσμού, καθώς και μέτρα για την τόνωση της απασχόλησης.

Ο Αλ Σέρκας χαρακτήρισε «ανεπαρκή» τα 6 δισ. ευρώ που παρέχει το Ταμείο Εγγύησης για τους νέους και υποστήριξε ότι το ποσό αυτό πρέπει να αυξηθεί στα 20 δισ. ευρώ.

Η έκθεση, που είναι άλλη από αυτή της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωβουλής, εγκρίθηκε από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΕΚ με 27 ψήφους υπέρ, επτά κατά και δύο αποχές.

Η ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο στο Στρασβούργο.

Πηγή: Ναυτεμπορική

Τελείωσαν τα ψέματα και τα παραμύθια για την Κύπρο.

 

Του Δημήτρη Καζάκη

Μόνο μια παλλαϊκή πατριωτική διέγερση των Κυπρίων μπορεί να διασώσει το νησί. Οι καιροί ου μενετοί.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι περιμένουν οι Κύπριοι. Δεν εννοώ βέβαια τους πολιτικούς της Κύπρου. Αυτοί, δεξιοί και αριστεροί, απέδειξαν τι είναι και τι χρώμα τους διακρίνει. Το γνωστό κιτρινόμαυρο του Κουίσλινγκ. Μιλώ για τον λαό. Μιλώ για όσους τουλάχιστον αισθάνονται ακόμη πατριώτες και δημοκράτες, για όσους σέβονται τα πατρώα και δεν έχουν ξεχάσει τους τάφους των γονιών και των παιδιών τους. Δεν έχουν ξεχάσει το αίμα που έχει χυθεί για μία, ενιαία, αδιαίρετη, κυρίαρχη και δημοκρατική Κύπρο. Αλήθεια, τι περιμένουν; Το διάγγελμα Αναστασιάδη;

Όταν επέδραμε ο Αττίλας από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες τον περασμένο Μάρτιο, σας είπανε, μην φοβάστε και η Κύπρος θα ανακάμψει. Σήμερα λιγότερο από ένα χρόνο κατόπιν, οι Κύπριοι βιώνουν την ίδια οικονομική και κοινωνική καταστροφή που οι Έλληνες χρειάστηκαν τρία ολόκληρα χρόνια μνημονίων για να βιώσουν. Η Κυπριακή οικονομία είναι και παραμένει παντελώς κατεστραμένη και χωρίς μέλλον. Η Τράπεζα της Κύπρου είναι κι αυτή χρεοκοπημένη, όπως και το σύνολο της ευρωοικονομίας του νησιού.

Ας κάτσουν να σκεφτούν λίγο τι τους υπόσχονταν ντόπιοι και ξένοι υποτακτικοί του ευρωκαρτέλ μετά το «κούρεμα» των καταθέσεων. Βγήκε καμιά από τις υποσχέσεις τους; Είδαν να στέκεται στα πόδια του το νησί και οι κάτοικοί του; Αντίθετα οι εξελίξεις ήταν πολύ χειρότερες κι από το χειρότερο σενάριο που προπαγάνδιζαν κυβερνώντες και πράκτορες του ευρωκαρτέλ.

Η καταστροφή της κυπριακής οικονομίας

Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις ο ρυθμός ανόδου της οικονομίας κατά το τρίτο τρίμηνο του 2013 ήταν αρνητικός και υπολογίζεται σε -5,3% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012. Μετά τη διόρθωση του ΑΕΠ ως προς τις εποχικές διακυμάνσεις και τις εργάσιμες μέρες, ο ρυθμός ανάπτυξης υπολογίζεται στο -5,6%. Βέβαια, αυτή η εκτίμηση δίνει τον δείκτη σε αποπληθωρισμένες τιμές, δηλαδή σε σταθερές τιμές. Κι έτσι έχουν το θράσος να πανηγυρίζουν οι αλητήριοι που οδήγησαν μια εύρωστη οικονομία στην καταστροφή.

Η έκθεση του ΔΝΤ (Δεκέμβριος 2013) κάνει την εξής εκτίμηση: «Στο τρίτο τρίμηνο, η παραγωγή μειώθηκε κατά 0,8 τοις εκατό από τρίμηνο σε τρίμηνο (εποχικά διορθωμένα στοιχεία) και 5,7 τοις εκατό από έτος σε έτος (σε ετήσια βάση), με αποτέλεσμα την ετήσια μείωση της ανάπτυξης κατά τα τρία πρώτα τρίμηνα στο 5,5 τοις εκατό, κατά την αρχική πρόβλεψη στο πρόγραμμα 8,7 τοις εκατό για το 2013.»

Αυτό που δεν λέει είναι ότι πρόκειται για εκτιμήσεις σε σταθερές τιμές. Έχει μεγάλη σημασία να το τονίσουμε διότι η εκτιμήσεις της βιωσιμότητας του χρέους, αλλά και της ύφεσης γίνονται πάντα επί του ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές. Ειδικά όταν μια οικονομία έχει τεθεί σε τροχιά αποπληθωρισμού, όπως η Κύπρος.

Ποια είναι η πραγματικότητα; Η ύφεση στα πρώτα τρία τρίμηνα του 2013 στην Κύπρος τρέχει με -7% σε σχέση με τα αντίστοιχα τρία τρίμηνα του 2012 σε τρέχουσες τιμές. Και οι εκτιμήσεις είναι τελικά η πτώση του ΑΕΠ να πλησιάσει, ή και να ξεπεράσει το 10% σε ετήσια βάση για το 2013 σε τρέχουσες τιμές. Έχει ενδιαφέρον ότι η Στατιστική υπηρεσία της Κύπρου στις ανακοινώσεις της δίνει προσωρινές εκτιμήσεις ΑΕΠ αποκλειστικά σε σταθερές τιμές. Έχει ξεπεράσει σε μαγείρεμα ακόμη και τις εγχώριες επιδόσεις της ΕΛΣΤΑΤ.

Το μεγάλο πλήγμα το δέχτηκαν οι ακαθάριστες κεφαλαιουχικές επενδύσεις στην οικονομία του νησιού, οι οποίες υποχώρησαν την ίδια περίοδο των τριών πρώτων τριμήνων του 2013 κατά 45% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Πάντα σε τρέχουσες τιμές. Είναι σίγουρο ότι οι επενδύσεις στην Κύπρο σε τρέχουσες τιμές θα βρεθούν να υστερούν πάνω από 50% σε ετήσια σε σχέση με το 2012. Κι αυτό από μόνο του σημαίνει ότι θα χαθούν πάνω από τις μισές θέσεις εργασίας μέσα στο 2014. Έστω κι αν οι επενδύσεις τη νέα χρονιά δεν υποστούν άλλη μείωση και απλά σταθεροποιηθούν. Πράγμα αδύνατον να συμβεί. Η πτώση των επενδύσεων θα συνεχιστεί και το 2014 με απρόβλεπτες συνέπειες.  

Την ίδια ώρα η καταναλωτική δαπάνη συρρικνώθηκε μόλις κατά 5,1% την ίδια περίοδο των τριών πρώτων τριμήνων. Ο λόγος είναι απλός. Η περιορισμένη συρρίκνωση οφείλεται στα ήδη δεδουλευμένα αποθεματικά των νοικοκυριών και της οικονομίας, που όμως έχουν ήδη εξαντληθεί αν κρίνουμε από την ραγδαία πτώση της λιανικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σημειώνεται πτώση κατά 5,5% κατά μέσο στην λιανική την περίοδο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2013 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012, οι βασικές κατηγορίες αγορών για τα νοικοκυριά δεν είχαν παρουσιάσει ακόμη κάμψη την περίοδο αυτή.

Η κατηγορία «Τρόφιμα-Ποτά-Καπνός(σε μη ειδικευμένα καταστήματα)» ο μέσος όρος της περιόδου ανέβηκε κατά 8,2% το 2013 σε σχέση με το 2012. Μόνο μετά τον Αύγουστο αρχίζει και εμφανίζει η πτώση. Ενώ στην κατηγορία «Άλλο λιανικό εμπόριο σε μη ειδικευμένα καταστήματα» παρουσιάζεται στην ίδια περίοδο πτώση κατά 31,7% σε σχέση με το 2012.

Αντίστοιχα η κατηγορία «Τρόφιμα-Ποτά-Καπνός(σε ειδικευμένα καταστήματα)» παρουσιάζει αντίστοιχη άνοδο κατά 8,9% σε σχέση με το 2012. Τα εδώδιμα προϊόντα παρουσιάζουν αύξηση κατά 8,3% σε σχέση με το 2012, ενώ τα μη εδώδιμα (εκτός καυσίμων αυτοκινήτων) σημείωσαν πτώση κατά 18,0% σε σχέση με το 2012. Όσο για τα καύσιμα των αυτοκινήτων γνώρισαν πτώση κατά -8,1%.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Τα νοικοκυριά έστρεψαν τι δαπάνες τους σχεδόν αποκλειστικά σε τρόφιμα και μάλιστα εδώδιμα, ενώ η υπόλοιπη λιανική γνώρισε την χειρότερη πτώση από την εποχή του πρώτου Αττίλα. Αυτό είναι το κλασσικό σύμπτωμα της πρώτης φάσης μιας καταστροφικής ύφεσης, ή ενός αιφνιδιαστικού πολέμου, όπου τα νοικοκυριά τρέχουν να εξασφαλίσουν την διατροφική τους επάρκεια. Εξαντλούν τα αποθεματικά τους και κατόπιν αρχίζει η πτώση και στις αγορές βασικών αγαθών διαβίωσης, όπως τα τρόφιμα.

Κι όχι μόνο αυτό. Όταν π.χ. βλέπει κανείς μείωση της αγοράς των καυσίμων κατά 8,1%, παρά την εξαναγκαστική πτώση των τιμών, αυτό σημαίνει ότι έχουν περιοριστεί δραστικά οι μετακινήσεις και επομένως οι δουλειές γενικά. Δίχως μετακινήσεις δεν υπάρχει τζίρος, ούτε εισόδημα κι επομένως τους επόμενους μήνες πρέπει να περιμένουμε ακόμη χειρότερους δείκτες. Μόνο ανόητοι, ή εντεταλμένοι οικονομικοί δολοφόνοι μένουν μόνο στην επιφάνεια των γενικών δειχτών.

Στην παγίδα του αποπληθωρισμού

Όμως το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι το φαινόμενο του αποπληθωρισμού που δημιουργήθηκε στην Κυπριακή οικονομία και είναι πιο έντονο ακόμη κι από της Ελλάδας. Από τον Μάρτιο του 2013 έως τον Δεκέμβριο του ίδιο χρόνου ο δείκτης τιμών καταναλωτή υποχώρησε κατά 2,78%! Ενώ τον Ιανουάριο του 2014 ο δείκτης συνεχίζει να πέφτει κατά 2,89%. Η κατακόρυφη αυτή πτώση δεν υποδηλώνει τίποτε περισσότερο από την τρομακτική έλλειψη ρευστότητας και γενικά χρήματος που λείπει από την εσωτερική αγορά της Κύπρου.

Μετά το καταλυτικό χτύπημα της Κυπριακής οικονομίας και εν μέσω μιας συνεχιζόμενης κρίσης ρευστότητας με το 17ο έβδομο διάταγμα της κεντρικής τράπεζας της Κύπρου να συνεχίζει το καθεστώς δέσμευσης των καταθέσεων, το λαθρεμπόριο χρήματος στην Κύπρο ακμάζει. Αφενός με την βίαιη εισαγωγή της τουρκικής λίρας ως de facto εναλλακτικού νομίσματος και, αφετέρου, διαμέσου της κυκλοφορίας πλαστών νομισμάτων, όπως είναι το bitcoin κι άλλες τέτοιες κομπίνες που στοχεύουν να εκμεταλλευτούν την ζωτική ανάγκη των αφελών.

Το τι έκταση έχει πάρει αυτό το λαθρεμπόριο με τα πλαστά νομίσματα μπορεί να το φανταστεί κανείς αν διαβάσει την ανακοίνωση της 7/2/2014 όπου η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου (ΚΤΚ) «επιθυμεί να φέρει σε γνώση του κοινού τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την αγορά, κατοχή ή εμπορία εικονικών νομισμάτων (όπως είναι το Bitcoin), τα οποία δεν αποτελούν νομίμως κυκλοφορούν χρήμα.» Βεβαίως, τώρα με την σχεδιαζόμενη ομοσπονδία όλα αυτά θα γίνουν παρελθόν μιας και οι αυτεξούσιες κοινότητες θα έχουν και νομισματική αυτοτέλεια κι επομένως η τουρκική λίρα, αλλά και τα ποικίλα πλαστά νομίσματα θα λειτουργήσουν νόμιμα, ή νομότυπα ως συμπληρωματικά του κυρίαρχου ευρώ. Θα είναι τα νομίσματα του φτωχού και του ανήμπορου.

Πρόκειται για την χειρότερη διαδικασία αποπληθωρισμού που έχει υποστεί οικονομία μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο. Και εξασφαλίζει ότι καμιά, μα καμιά επιχείρηση δεν θα μπορεί να κρατηθεί στα πόδια της. Όσο μεγάλη κι αν είναι. Εκτός κι αν ξεπλένει μαύρο χρήμα, ή χρηματοδοτείται άρδην από το εξωτερικό. Πάντως ακόμη κι αυτές οι επιχειρήσεις που στηρίζονται κατά κύριο λόγο σε εξαγωγές και στηρίζονται σε ξένα κεφάλαια, δεν θα μπορούν να αντέξουν για πολύ κάτω από την φορολογική επιδρομή που θα κάνει αβίωτη τις οικονομικές συνθήκες προκειμένου να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος που το ΔΝΤ και η ΕΕ περιμένει να κορυφωθεί στο 125% του ΑΕΠ έως το 2015.

Αν υπάρχει Κύπρος μέχρι το 2015. Διότι η ύφεση αποπληθωρισμού θα βαθύνει σε τραγικό βαθμό. Κι ο λόγος απλός. Οι επενδύσεις θα συρρικνωθούν ακόμη περισσότερο, ενώ η ιδιωτική κατανάλωση θα «βουτήξει» με διψήφιους ρυθμούς καθώς η ανεργία και η δυσπραγία γίνεται ακόμη πιο εκρηκτική. Να θυμηθούμε ότι η επίσημη ανεργία στην Κύπρο στο τρίτο τρίμηνο του 2013 εκτιμάται σε 16,2% του εργατικού δυναμικού. Αν σκεφτούμε ότι στο νησί υπάρχει πάνω από 12,4% μερική απασχόληση, αντιλαμβανόμαστε την κρίση απασχόλησης που έχει προκύψει και πόσο τραγική κάνει την επιβίωση των νοικοκυριών καθώς το 29% και πλέον του πληθυσμού δεν μπορεί να βρει δουλειά, ή να συντηρηθεί από την δουλειά του.

Θα πρέπει να θυμίσουμε στους αδελφούς Κυπρίους, αλλά και σε όποιον βαυκαλίζεται με τις επίσημες δηλώσεις, την δήλωση του Όλι Ρεν στο Νταβός (26/1) όταν ως Επίτροπος αρμόδιος για τα οικονομικά και το ευρώ, μίλησε για κίνδυνο αποπληθωρισμού στην ευρωζώνη και δήλωσε ότι το τρέχων πολύ χαμηλό ποσοστό πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ κατά 0,8%, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη. Το ίδιο δήλωσε και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ. Τόνισε ότι ένα τόσο χαμηλό ποσοστό πληθωρισμού στην Ευρωζώνη απειλεί την παγκόσμια οικονομία και το χαρακτήρισε ως ένα "νέο κίνδυνο". Σχολίασε, επίσης, ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποπληθωρισμό και στην πτώση των τιμών, μια σημαντική απειλή για όλες τις οικονομικές αξίες και την ανάπτυξη.

Μόνο ο βαρόνος φον Σόιμπλε χαρακτήρισε ως «ανοησίες» αυτές τις δηλώσεις, όχι γιατί είναι «ανοησίες» ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού, αλλά γιατί ο αποπληθωρισμός στην ευρωζώνη ευνοεί τον επεκτατισμό της Γερμανίας και κυρίως τον κανιβαλισμό που εφαρμόζει έναντι των άλλων χωρών. Ο αποπληθωρισμός γι’ αυτόν που τον υφίσταται είναι τραγωδία. Γιατί σηματοδοτεί την τραγική υποτίμηση όλων των περιουσιακών στοιχείων μιας οικονομίας. Όμως γι’ αυτόν που είναι σε θέση να αγοράσει, να κανιβαλίσει μια οικονομία είναι ευλογία.

Ο αποπληθωρισμός ισοδυναμεί με πόλεμο

Κι ενώ ο πόλεμος γύρω από τον αποπληθωρισμό γενικεύεται στην ευρωζώνη, κανείς, μα κανείς δεν ανησυχεί για τον αποπληθωρισμό που ήδη σαρώνει την Ελλάδα και πολύ χειρότερα την Κύπρο. Αντίθετα οι ίδιοι που κρούουν το καμπανάκι του κίνδυνου για αποπληθωρισμό στην ευρωζώνη και στην παγκόσμια οικονομία, χρησιμοποιούν τους δείκτες στις δυο χώρες χωρίς να υπολογίζουν τον αποπληθωρισμό που ήδη έχει εκδηλωθεί προκειμένου να μιλήσουν για δήθεν θετικές ενδείξεις.

Δεν προβληματίζει κανέναν αυτή η τακτική; Δεν αναρωτιέται γιατί; Δεν αντιλαμβάνεται ότι τα επιτελεία της ευρωζώνης και του ΔΝΤ έχουν ξεγράψει τόσο την Ελλάδα, όσο και την Κύπρο; Κι επομένως γιατί να νοιαστούν για την παγίδα του αποπληθωρισμού που οι ίδιοι έσπρωξαν τις δυο χώρες; Υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να εξουθενώσεις μια οικονομία, να εξαθλιώσεις μια κοινωνία και να την εκποιήσεις με όρους αποικίας από το να την βυθίσεις σε αποπληθωρισμό μέχρις ότου τα πάντα χάσουν ολοκληρωτικά την όποια αξία τους;

Κι όποιος νομίζει ότι η διαδικασία αποπληθωρισμού είναι μια απλή δημοσιονομική, ή οικονομική ιστορία, θα του θυμίσω ότι οι ΗΠΑ γλύτωσαν τελικά από την παγίδα του αποπληθωρισμού την εποχή του Μεγάλου Κραχ, μόνο με τον πόλεμο. Ο πόλεμος από πλευράς οικονομικής είναι η πιο ολοκληρωμένη διαδικασία αποπληθωρισμού που μπορεί να υποστεί μια οικονομίας. Και να θυμάστε άπαντες. Ο αποπληθωρισμός κάνει μια οικονομία μη βιώσιμη. Δηλαδή μη βιώσιμη χωρίς εξωτερική επιβολή.

Ξέρει κανείς καμιά χώρα που να έχει αποφύγει τον πόλεμο από την στιγμή που την καταδικάζουν στην παγίδα του αποπληθωρισμού; Μόνο αν την βγάλει από τη παγίδα αυτή η εξέγερση του λαού. Ή μόνο αν οικιοθελώς αυτοκαταλυθεί και περάσει υπό καθεστώς κυριαρχίας ξένων δυνάμεων. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό το δεύτερο, αν ο λαός δεν υποστεί αυτοχειριασμό, δεν βρεθεί στη χείριστη ανέχεια και δουλοπρέπεια προκειμένου να δεχτεί τον εθνικό του ακρωτηριασμό ως αναγκαίο κακό; Να γιατί τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος βρίσκονται στο μαγγανοπήγαδο του ευρώ.

Το ξεπούλημα της Κύπρου

Κι έτσι φτάσαμε στο ξεπούλημα της Κύπρου διαμέσου του «κουρέματος» των καταθέσεων και της παγίδας του αποπληθωρισμού. Αλήθεια, ποιος Κύπριος ψήφισε τον Αναστασιάδη για να καταλύσει την Κυπριακή δημοκρατία και να την μετατρέψει σε καντόνι φόρου υποτελές σε μια ανύπαρκτη ομοσπονδία υπό την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιος; Αυτός δεν ήταν που χρησιμοποίησε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου για να απαλλαγεί από το στίγμα του προδότη, επειδή είχε υποστηρίξει με έξαλλο τρόπο το παλιό σχέδιο Ανάν; Μας το είπε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου όταν τον επισκεφτήκαμε στην Λευκωσία πέρυσι. Η δήλωση αυτή – για όποιον τρέξει να την αρνηθεί – υπάρχει καταγραμμένη σε εικόνα και ήχο.

Μια φορά προδότης, για πάντα προδότης, λέει ο λαός μας και δεν έχει άδικο. Η ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας έχει να το λέει. Ο Αναστασιάδης είχε εξαρχής αναλάβει μια αποστολή και τώρα επιχειρεί να την τελειώσει. Να είστε σίγουροι ότι θα δοθούν πολλά μαντζούνια στους Κυπρίους. Θα φτάσουν να τους υποσχεθούν μέχρι και πλουσιοπάροχες αποζημιώσεις για ότι έχασαν οι πρόσφυγες σε περιουσίες και οι Κύπριοι σε θύματα και εδάφη, αλλά το βασικό είναι αλλού: Ποιος θα ασκεί την οικονομική κυριαρχία πάνω στο νησί;

Σ’ ένα νησί διαμελισμένο σε δυο αυτεξούσιες κοινότητες, υπό την άμεση κηδεμονία και οικονομική κυριαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τι νόημα θα έχει η ιθαγένεια όταν ο Κύπριος θα έχει γίνει κούλης για να πληρώνει τα χρέη του πρώην κράτους του; Θα είναι χειρότερος κούλης από την εποχή της Βρετανικής αποικιοκρατίας. Ότι ρύθμιση κι αν υπάρξει στα χαρτιά η οικονομική δυσπραγία θα τα ισοπεδώσει όλα.

Επομένως τι περιμένουν οι Κύπριοι και δεν ξεσηκώνονται; Η Κοινή Διακήρυξη των ηγετών των δύο κοινοτήτων (11/2/2014) αναφέρει: «Οι δυο ηγέτες είχαν την πρώτη τους συνάντηση σήμερα υπό την αιγίδα της αποστολής των καλών υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών… Η διευθέτηση θα βασίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου.»

Ειλικρινά πόσο ξεπουλημένος μπορεί να είναι κάποιος σαν τον Αναστασιάδη για να υποβιβαστεί αυτόκλητα σε ηγέτη κοινότητας; Πώς είναι δυνατόν Πρόεδρος ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας, να αποδέχεται τον υποβιβασμό του σε ηγέτη κοινότητας; Ως τέτοιος εκλέχτηκε από τον Κυπριακό λαό; Γιατί δεν το έλεγε τότε ευθαρσώς; «Κοιτάξτε, συμπολίτες μου, μπορεί να νομίζετε ότι είστε σε κυρίαρχο κράτος κι ότι εκλέγετε Πρόεδρο του κράτους σας, αλλά εγώ θα λειτουργώ ως ηγέτης κοινότητας!» Γιατί δεν το έλεγε, για να δει αν θα τον ψήφιζαν οι Κύπριοι;

Και μάλιστα αποδέχεται να είναι ισότιμος με τον διορισμένο «ηγέτη» της άλλης κοινότητας που δεν υφίσταται πουθενά, ούτε καν σαν ως παρατηρητής στον ΟΗΕ, μιας και είναι αποτέλεσμα στρατιωτικής εισβολής και κατοχής άλλου κράτους, δηλαδή της Τουρκίας. Μόνο την διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία έμαθαν από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο; Δεν άκουσαν, δεν έμαθαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένας διάλογος αν πρώτα δεν αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα και δεν λήξει το καθεστώς κατοχής μέρους του κυπριακού εδάφους; Αυτό δεν το είδαν στα ψηφίσματα;

Με ποιο δικαίωμα ο Αναστασιάδης καπελώνει τόσο πρόστυχα τους τουρκοκύπριους και αναγνωρίζει ως ηγέτη τους τον εντολοδόχο των κατακτητών, τον επιτετραμμένο της τουρκικής κατοχής; Ιδίως όταν ξέρει για τις εξεγέρσεις των αληθινών τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα εναντίον της κατοχής και υπέρ μιας ενιαίας κι όχι μιας διαιρεμένης Κύπρου σε διζωνικές κοινότητες. Να ένας ακόμη λόγος που βιάζονται να θεσμοθετήσουν τον διαμελισμό του νησιού σε διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Ξέρουν πολύ καλά ότι τα τετελεσμένα του πολέμου ανατρέπονται από τους λαούς. Ιδίως όταν υποφέρουν υπό καθεστώς κατοχής και εποίκων, όπως συμβαίνει στα κατεχόμενα της Κύπρου από την Τουρκία.

Στην κοινή διακήρυξη αναφέρεται επίσης: «Οι ηγέτες [των δυο κοινοτήτων] θα έχουν ως στόχο να φθάσουν σε διευθέτηση το συντομότερο δυνατό και ακολούθως να πραγματοποιήσουν χωριστά και ταυτόχρονα δημοψηφίσματα.» Ποιος σας είπε αγαπητοί κύριοι και κυρίες ότι αρκεί ένα απλό δημοψήφισμα για να καταλυθεί ένα ανεξάρτητο κράτος μέλος του ΟΗΕ; Που το βρήκατε γραμμένο; Ποιος σας είπε ότι η εθνική κυριαρχία και αυτοτέλεια ενός κράτους μπορεί να κριθεί με δημοψήφισμα;

Το σχέδιο Ανάν μπήκε σε δημοψήφισμα, ως σχέδιο-πρόταση του ΟΗΕ. Καμιά κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να θέσει σε δημοψήφισμα την αυτοκατάλυση του κράτους που εκπροσωπεί. Αυτό από μόνο του συνιστά εσχάτη προδοσία και παραβίαση των βασικών αρχών του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου. Ότι αποτέλεσμα κι αν φέρει ένα τέτοιο δημοψήφισμα είναι άκυρο. Συνιστά καθαρό πραξικόπημα σε βάρος του λαού και της εθνικής του κυριαρχίας κι επομένως αντιμετωπίζεται όπως ένα οποιοδήποτε άλλο κοινό πραξικόπημα. Όπως αντιμετωπίστηκε π.χ. το πραξικόπημα Σαμψών.

Και μόνο το γεγονός ότι ο Αναστασιάδης υποβιβάστηκε αυτόκλητα σε «ηγέτη κοινότητας» και συμφώνησε επί της αρχής σε δημοψήφισμα όπου θα κριθεί η τύχη της Κυπριακής δημοκρατίας, συνιστά πράξη εσχάτης προδοσίας για την οποία οφείλει να λογοδοτήσει. Αφού πρώτα ανατραπεί από τους Κυπρίους και συλληφθεί. Ας είμαστε λοιπόν καθαροί: Ο κ. Αναστασιάδης και όσοι συμφωνούν μαζί του διαπράττουν εσχάτη προδοσία έναντι του Κυπριακού λαού, ενώ παραβιάζουν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου του πολέμου καθώς αθωώνουν την τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου, η οποία συνιστά έγκλημα έναντι της διεθνούς κοινότητας και της ανθρωπότητας για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι κατακτητές. Τέτοια πράξη είναι δύσκολο να βρει κανείς στα χρονικά του δοσιλογισμού παγκόσμια.

Όποιος ονειρεύεται ότι υπό καθεστώς διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας θα είναι όλα μέλη γάλα, ας κοιτάξει τι γίνεται στα ομοσπονδιακά κράτη της Ευρωζώνης σήμερα. Ας κοιτάξει την εσωτερική διάλυση της Ισπανίας, του Βελγίου, ακόμη και της Γερμανίας, όπου ορισμένα Bundesländer υποβαθμίζονται με τέτοια ταχύτητα που η φτώχεια σε περιοχές όχι μόνο της πρώην ανατολικής Γερμανίας, αλλά και του Μονάχου, αγγίζει πλέον τριτοκοσμικές διαστάσεις.

Ας κοιτάξει επίσης τις πολιτείες των ΗΠΑ. Την χρεοκοπία και την καταστροφή που έχουν υποστεί οι μεσοδυτικές πολιτείες της. Το αίτημα των 6 νοτίων πολιτειών που ζητούν να αποχωρήσουν από το ομοσπονδιακό σύστημα των ΗΠΑ. Και κυρίως ας κοιτάξουν τι συμβαίνει σε ομοσπονδιακά διαμελισμένες πρώην αποικίες υπό διεθνή έλεγχο. Δεν υπάρχει ούτε μία που να μην σπαράζεται από ταραχές, εμφυλίους, πολεμικές συρράξεις, καταστροφές όλων των ειδών και πλήρη απαξίωση.

Ένα είναι σίγουρο. Αν υπάρξει αυτή η διευθέτηση που προωθεί ο Αναστασιάδης και τα αφεντικά του, δεν θα περάσουν ούτε δυο χρόνια πριν βουλιάξει η Κύπρος στις δικοινοτικές ταραχές και στον εμφύλιο με ξένα στρατεύματα να επιβάλλουν την τάξη στο νησί και τον πληθυσμό του να στερείται ακόμη και τα πιο στοιχειώδη. Με το όπλο ο μέσος Κύπριος, που δεν θα μπορέσει να μεταναστεύσει, θα κληθεί να προφυλάξει το βιός και την ζωή του σ’ ένα νησί που θα μοιάζει σαν αυτά της Καραϊβικής που οι ισχυροί χρησιμοποιούν ως οικονομικά και στρατιωτικοπολιτικά προγεφυρώματα. Αυτή την προοπτική του ετοιμάζουν.

Η έξοδος από το ευρώ είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για την Κύπρο

Ναι, αλλά τι να κάνουμε; Έτσι ρωτούν πολλοί. Οι περισσότεροι από γνήσιο ενδιαφέρον και ορισμένοι – ιδίως οι κομματάρχες και τα γιουσουφάκια τους – με πονηριά. Η απάντηση είναι απλή: τι είσαι εσύ διατεθειμένος να κάνεις για να ζήσεις; Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για να προασπιστείς την πατρίδα σου; Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για να κερδίσεις την ελευθερία σου; Αν δεν έχεις τα κότσια να είσαι ελεύθερος, τότε μείνε δούλος, ραγιάς, πτυελοδοχείο του εκάστοτε ισχυρού.

Μην ρωτάς λοιπόν γενικά. Ρώτα πρώτα απ’ όλα τον εαυτό σου. Κοιτάξου στον καθρέφτη και ρώτα τον. Αφουγκράσου προσεκτικά τι θα σου πει. Αφουγκράσου με την καρδιά σου, γιατί μόνο αυτή μπορεί να ορμηνέψει την λογική σου. Και τότε είναι σίγουρο ότι μνήμες μακρινές και εικόνες ποθητές που καθόρισαν την ύπαρξή σου ολόκληρη θα σε πλημμυρίσουν. Θα σού ‘ρθουν στο μυαλό οι εικόνες των προσφύγων, το αίμα των αδήλωτων νεκρών, των δικών σου νεκρών, που πολλοί απ’ αυτούς ακόμη παραμένουν αγνοούμενοι.

Θα δεις ξαφνικά μπροστά σου την εικόνα της μάνας σου να σε παρηγορεί μέσα στην άθλια σκηνή του πρόσφυγα. Κι εσύ να κλαις ασταμάτητα για όσα έχασες. Θα θυμηθείς το «Δεν ξεχνώ» που έγραψαν χιλιάδες σαν εσένα με το αίμα τους. Θα θυμηθείς το δάκρυ του τελευταίου έντιμου προέδρου που είχες όταν σου έλεγε: «Παρέλαβα Κράτος διεθνῶς ἀναγνωρισμένο. Δὲν θὰ παραδώσω «Κοινότητα» χωρὶς δικαίωμα λόγου διεθνῶς καὶ σὲ ἀναζήτηση κηδεμόνα.»

Κι εσύ τότε τίμησες τον εαυτό σου και την πατρίδα σου αγνοώντας απειλές και νουθεσίες από τους ισχυρούς. Τους έδειξες τι σημαίνει λαϊκή οργή, και ότι μπροστά της δεν μπορούν παρά να λουφάξουν όλοι οι λύκοι. Γιατί, έστω κι αν εσύ μπορεί να το ξέχασες, αυτοί δεν ξέχασαν ποτέ την μεγάλη αλήθεια των στίχων του παλιού αντάρτικου: Ξαναζωντάνεψε τ’ αρματολίκι / τα μπράτσα σίδερο φλόγα η ψυχή / λουφάζουν έντρομοι ντόπιοι και ξένοι λύκοι / στην εκδικήτρα μας αντρίκια ορμή… Σπάμε την άτιμη την αλυσίδα / που μας εβάραινε θανατερά / θέλουμε ελεύτερη εμείς πατρίδα / και πανανθρώπινη την λευτεριά.

Και τότε θα καταλάβεις. Θα καταλάβεις ότι η ζωή σου δεν μπορεί να κρίνεται ερήμην σου. Η γη σου είναι πιο πολύτιμη απ’ όλο το χρυσάφι του κόσμου, γιατί εκεί είναι θαμμένα γονικά σου, είναι η ιστορία σου, ο λόγος ύπαρξής σου σε τούτο τον κόσμο, η ταυτότητα που σε κάνει άνθρωπο και σε διαχωρίζει από το κτήνος, ή το υποζύγιο των αγορών.   

Και μην τρομάζεις. Τρέμουν αυτοί μπροστά σου. Τρέμουν την λεβεντιά σου και τη δύναμη της ψυχής σου. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να τα βάλουν μαζί σου, γι’ αυτό κι ότι δεν κατάφεραν να στο κάνουν ανοιχτά, τώρα έρχονται να στο κάνουν με μπαμπεσιά. Σκέφτονται εξ ιδίων και νομίζουν ότι άμα σε εξουθενώσουν οικονομικά, άμα σε εξαθλιώσουν και διαλύσουν την οικονομία μαζί με την δουλειά σου, εσύ θα λιγοψυχήσεις, θα σκύψεις το κεφάλι και θα παραδοθείς στο μοιραίο.

Όμως εγώ ξέρω ότι αυτό που μισείς και σιχαίνεσαι περισσότερο απ’ όλα είναι η μπαμπεσιά. Είναι το ίδιον της φυλής, που λένε. Μπορεί να ανεχτούμε τα πάντα, ακόμη και τον ραγιαδισμό, αλλά όχι την μπαμπεσιά. Να γιατί στην ελληνική γλώσσα υπάρχει το αμετάφραστο φιλότιμο, που για το λαό είναι οργανικά σύμφυτο με την αξιοπρέπειά του. Αυτό σήμερα καλείσαι να προδώσεις. Μαζί με τα πατρογονικά σου.

Και μην αναρωτιέσαι τι πρέπει να κάνεις για να τα καταφέρεις. Το πρώτο που έχεις να κάνεις είναι να ανατρέψεις τον Αναστασιάδη. Θυμήσου ότι μόνος του αυτοκαταργήθηκε όταν δήλωσε «ηγέτης κοινότητας». Από την άποψη της συνταγματικής τάξης του κυπριακού κράτους ο ίδιος ο Αναστασιάδης έπαψε να είναι πρόεδρος από την στιγμή που υπέγραψε την Κοινή Διακήρυξη και αυτοανακηρύχθηκε ως ηγέτης μιας ανύπαρκτης νομικά και πολιτικά κοινότητας. Ακύρωσε λοιπόν ο ίδιος και με τον τρόπο αυτό την εντολή που του έδωσε ο κυπριακός λαός κι επομένως όσο παραμένει στην θέση του δεν είναι τίποτε περισσότερο από σφετεριστής της εξουσίας και ένοχος εσχάτης προδοσίας.

Δεύτερη πράξη είναι να ανακοινώσεις την έξοδό σου από το ευρώ εδώ και τώρα. Ακόμη και το Eurobarometer δέχεται ότι ο λαός της Κύπρου είναι ο μόνος μέσα στην ευρωζώνη που κατά πλειοψηφία είναι εναντίον του ευρώ. Στην μέτρηση Δεκεμβρίου 2013 ανεβάζει το ποσοστό των κατά του ευρώ σε 55%. Επομένως αποτελεί λαϊκή επιταγή – που αναγνωρίζουν μέχρι και τα όργανα της ευρωζώνης – η έξοδος της Κύπρου από το ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να πει τίποτε.

Με την έξοδο από το ευρώ μπορείς πλέον να αναθεωρήσεις από μηδενικής βάσης όλες τις διεθνείς σχέσεις σου. Θυμήσου ότι όταν ήσουν εκτός ευρώ, ήταν απείρως πιο εύκολο να αποφασίζεις εσύ για την τύχη της χώρας σου. Δεν κινδύνευες από οικονομικούς Αττίλες σαν αυτόν που βιώνεις σήμερα. Ενώ οι πρόεδροί σου ήταν λιγότερο εθελόδουλοι από τους ευρωλάτρες.

Ναι, θα είναι δύσκολα να πας σε εθνικό νόμισμα. Ίσως πιο δύσκολα απ’ ότι είναι για την Ελλάδα. Όμως δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε χωρίς να αδράξεις τον έλεγχο της οικονομίας σου. Χωρίς να εθνικοποιήσεις την οικονομία σου ώστε να σταματήσει η Κύπρος να είναι προτεκτοράτο της ευρωζώνης και της ΕΚΤ.

Το παράδειγμα της Ισλανδίας

Μην πιστεύεις στα παραμύθια της ψωροκώσταινας. Θυμήσου πώς τα κατάφερες μετά τον τουρκικό Αττίλα με όλες τις πόρτες της Δύσης κλειστές. Θυμήσου το παράδειγμα ενός άλλου νησιού, της Ισλανδίας με πληθυσμό τον μισό από της Κύπρου. Πώς τα κατάφεραν αυτοί με όλες τις υπερδυνάμεις της Δύσης εναντίον τους; Κι αυτοί υπέστησαν χτύπημα από το εξωτερικό με στόχο το τραπεζικό τους σύστημα. Να πώς το περιγράφει ο Πρόεδρος της Ισλανδίας, Όλαφουρ Ράγκναρ Γρκίμσον, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο αμερικανικό Foreign Affairs ((Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου 2014).

«Όταν η πρώτη τράπεζα κατέρρευσε, δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι και οι άλλες τράπεζες θα καταρρεύσουν επίσης. Ο Γκόρντον Μπράουν βγήκε στην παγκόσμια τηλεόραση και ανακοίνωσε ότι είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα, το οποίο ήταν παντελώς ανοησίες, μια εξωφρενική δήλωση. Θα έφτανα στο σημείο να την αποκαλέσω οικονομική τρομοκρατία. Τον πίστεψαν άπαντες. Κανένας δεν πίστεψε εμάς. Η Βρετανική κυβέρνηση μας έβαλε στην ίδια κατηγορία με την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν [όταν χρησιμοποίησε την αντιτρομοκρατική νομοθεσία για να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία μιας Ισλανδικής τράπεζας]. Θέλω να πω, ένα ιδρυτικό μέλος του ΝΑΤΟ και ισχυρός σύμμαχος της Βρετανίας, μια χώρα χωρίς καθόλου ένοπλες δυνάμεις – θα ήμασταν το τελευταίο κράτος που θα μπορούσε να τεθεί σε αυτή την λίστα. Όμως αυτό σήμαινε ότι όλες οι επιχειρηματικές σχέσεις για τις επιχειρήσεις της Ισλανδίας έκλεισαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο Γκόρντον Μπράουν δεν θα τολμούσε να διεξάγει οικονομικό πόλεμο εναντίον της Γαλλίας ή της Γερμανίας ή κάποιου άλλου μεγάλου κράτους. Ήταν γι’ αυτόν ένα είδος Φόκλαντ και ήλπιζε ότι θα γινόταν δημοφιλής σαν έγινε η Θάτσερ μετά τον πόλεμο των Φόκλαντ. Όταν απευθυνθήκαμε στην Αμερική, την μακρόχρονη σύμμαχό μας, μας είπαν, «Συγνώμη παιδιά, είμαστε απλά αποροφημένοι με άλλα πράγματα». Κι έτσι αφεθήκαμε μόνοι μας. Με όλες τις πόρτες της Δύσης κλειστές για εμάς, στραφήκαμε στην Κίνα, που οδήγησε σε συμφωνίες ανταλλαγής νομισμάτων (currency swaps) ανάμεσα στην Κεντρική Τράπεζα της Ισλανδίας και την κεντρική τράπεζα της Κίνας.»

Με τον τρόπο αυτό απέκτησε συναλλαγματικά αποθέματα η Ισλανδία, χωρίς να χρειάζεται δάνεια από τις διεθνείς αγορές που έτσι ή αλλιώς ήταν κλειστέ γι’ αυτήν. Διέγραψε τα χρέη των τραπεζών της αντί να τα φορτώσει στο κράτος και μαζί τους διέγραψε και τα ιδιωτικά χρέη των πολιτών της για να αναστηθεί η εσωτερική αγορά. Με τον τρόπο αυτό η Ισλανδία ανέκαμψε και μάλιστα εντυπωσιακά. Να τι λέει ο Γκρίμσον: «Ανακάμψαμε πολύ καλύτερα απ’ ότι θα μπορούσε κανείς να αναμένει και να προβλέψει. Υπάρχουν ακόμη προβλήματα. Ο λαός υποφέρει ακόμη. Όμως η ανεργία βρίσκεται περίπου στο πέντε τοις εκατό. Η οικονομική άνοδος είναι ένα με δύο τοις εκατό. Εντελώς παράδοξα, ο τομέας του τουρισμού, της ενέργειας, της αλιείας και της υψηλής τεχνολογίας πάνε πολύ καλύτερα από κάθε άλλη φορά.»

Και μην πει κανείς ότι η Ισλανδία δεν έχει γεωστρατηγική σημασία για την παγκόσμια οικονομία και πολιτική, γιατί θα πει ανοησίες. Με την έφοδο των μεγάλων στην αρκτική προκειμένου να εκμεταλλευθούν το εξαιρετικά σημαντικό γαιοφυσικό της πλούτο, η Ισλανδία αποτελεί το κλειδί. Επομένως το πάθημα και ο τρόπος απάντησης της Ισλανδίας ας γίνει παράδειγμα για όλους μας. Δεν έχει καμιά σημασία το μέγεθος μιας χώρας, αλλά η αποφασιστικότητα του λαού της. Κι οι Ισλανδοί το ξεκαθάρισαν από την πρώτη στιγμή της κατάρρευσης των τραπεζών τους. Δεν θα πλήρωναν κανένα χρέος των τραπεζιτών, ούτε θα έθεταν την χώρα τους υπό κηδεμονία. Να γιατί τα κατάφεραν.

Ήρθε λοιπόν η ώρα. Τέρμα οι συζητήσεις, οι διαβουλεύσεις, οι δισταγμοί και οι πολιτικές ταραντέλες. Ή ταν ή επί τας. Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Όποιος το λέει η καρδιά του και σέβεται αυτό που του άφησε κληρονομιά ο πατέρας του, όποιος είναι στα αλήθεια πατριώτης και πιστεύει σε μια ενιαία, ανεξάρτητη, κυρίαρχη και δημοκρατική Κύπρο, ήρθε ή ώρα να το αποδείξει στην πράξη. Αλλιώς ας λουφάξει μια για πάντα. 

Το προσκλητήριο έχει σημάνει για όλους στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα. Η ιστορία τα έφερε έτσι ώστε να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά ότι ούτε η Ελλάδα στέκεται χωρίς την Κύπρο κι ούτε η Κύπρος χωρίς την Ελλάδα. Τις δένει κοινή μοίρα. Γι’ αυτό και να έχουν στο μυαλό τους οι αδελφοί Κύπριοι ότι δεν θα είναι μόνοι τους σ’ αυτήν την περιπέτεια. Όσο πιο γρήγορα ξεφορτωθούν τους δοσίλογους και την ευρωκατοχή, τόσο πιο γρήγορα θα τους ακολουθήσουν και οι Έλληνες. Αρκεί να βρουν το κουράγιο και την δύναμη να δείξουν σε όλους του ξένους και ντόπιους λύκους ότι η αγάπη για την πατρίδα, την ελευθερία και την δημοκρατία δεν έχει αντίτιμο ούτε καν σε ευρώ.